Zojuist teruggevonden: een brief uit het gijzelaarskamp Beekvliet
De heemkundekring ontving van een mevrouw uit Ede een brief die een gijzelaar tijdens zijn verblijf op Beekvliet geschreven had. Hieronder een afschrift van de tekst.
|
St. Michielsgestel, 8 september 1942 Beste menschen, In de allereerste plaats hartelijk dank voor de cake; ik vind het zeer aardig en hartelijk van jullie. Ik heb er al van geproefd en ze smaakt heerlijk! Zelf gemaakt Hilda? Hopelijk gaat het jullie nog best en ook het hondje, of moet die zoo langzamerhand plaats maken voor iets anders? Denk er aan Baas, dat je vrouw gek is op kinderen! Ik zit hier nu bijna een maand in mijn toestand en kan kalm nadenken over alles en nog wat, waar ik echter weinig behoefte aan heb. Snel aanpassen is een goede eigenschap van mij en zoo vind ik het ook hier dragelijk. Maar van je vrijheid beroofd te zijn en achter prikkeldraad te zitten, met wachtposten om je te bewaken, is verre van plezierig. We korten hier den tijd met sport, lezen, schrijven, en bridgen. Schrijven mogen we in beperkte mate, maar toch voldoende. Het ergst is hier, dat je een hypotheek op je hoofd hebt, die ieder ogenblik kan worden ingelost. Dit is reeds met 5 van onze menschen gebeurd en we zullen hopen, dat de saboteurs verstandig zullen zijn en er mee ophouden – ze bereiken niets, bemoeien zich met dingen, die hen niets aangaan en brengen het leven van anderen in gevaar. Een tweede narigheid is: hoe lang moet ik hier zitten? Er zijn hier menschen, die reeds meer dan 2 jaar achter de rug hebben. We zullen echter hopen, dat we elkaar spoedig weerzien. Doe de groeten van mij aan vrienden en bekenden, want allen kan ik onmogelijk schrijven en ontvang zelf een stevige groet. Gerard |
