De herinnering van... Kees Wintermans

Mijn favoriete herinnering aan Beekvliet is de viering van het 150 jarig bestaan in 1965. Dat was mijn eerste jaar op Beekvliet en die viering betekende een week lang feest. Althans in mijn herinnering. Maar wat me daar het meeste van bijgebleven is, is de treinreis met alle leerlingen en docenten naar Amsterdam. Het was voor mij de eerste keer dat ik in een trein zat. 

Ook kan ik me het diner in Krasnapolsky nog wel voor de geest halen. Vooral vanwege het feit dat het bedienend personeel liet merken het heel merkwaardig te vinden dat er voor het begin van het diner gezamenlijk gebeden werd. 

Beekvliet heeft voor mij betekend dat ik me heb kunnen ontwikkelen op een manier die ik, terug kijkend op mijn leven, niet zou hebben willen missen. Helaas was daar wel 6 jaar internaat bij inbegrepen. Of het een tegen het ander opweegt vind ik een onmogelijk te beantwoorden vraag. Maar hoe het ook zij, ik zou mijn eigen kinderen niet naar een internaat sturen en ik zou het anderen ook niet aanraden.

Toch zou ik zonder Beekvliet nooit leraar geworden zijn op Beekvliet, want ik geloof niet dat mijn interesse in religie dan ooit gewekt zou zijn. Tenminste niet in een fase van mijn leven dat ik daar een studie van had kunnen maken. 

Dus kan ik alles overziend, wel zeggen dat Beekvliet voor mij erg bepalend is geweest.

Kees Wintermans